El-Meliku’l-Eşref

785 (1383) yılı civarında doğdu. Bir Memlük tâciri tarafından ağabeyiyle birlikte Kafkasya’dan Kahire’ye getirilerek Sultan Berkuk’a satıldı. Tabakātü’z-zimâmiyye’de ilk öğrenimini tamamladıktan sonra Sultan Ferec kendisini âzat etti. Ferec’in son döneminde hasekiliğe yükseldi, ardından devâdâriyye arasına girdi. el-Melikü’l-Muzaffer Ahmed b. el-Melikü’l-Müeyyed Şeyh devrinde atabekü’l-asâkir (el-emîrü’l-kebîr) Tatar tarafından emîr-i aşere tayin edildi (824/1421). Barsbay zamanında tablhâne emîri oldu, bir süre sonra hassa askerlerinin ikinci kumandanlığına getirildi. 831’den (1428) itibaren beş yıl Gazze nâibi olarak görev yaptı. 836’da (1433) Barsbay’ın Akkoyunlular üzerine yaptığı Âmid seferine katıldı. Başarısızlıkla sonuçlanan bu seferin ardından Ruha (Urfa) nâibi olarak tayin edildiyse de bu görevi kabul etmedi. Sultanın rütbesini yüzler emirliğine (emîr-i mie ve mukaddemü’l-elf) yükseltince Urfa nâibi oldu. 840’ta (1436-37) Safed nâibliğine gönderildi. 843’te (1439-40) Kahire’ye çağrıldı. Sultan el-Melikü’z-Zâhir Çakmak tarafından 846’da (1442) devâdâr-ı kebîr olarak tayin edilen İnal 846 (1442) ve 848 (1444) yıllarında yapılan Rodos seferlerine katıldı. 850’de (1446) sultanlıktan sonra en önemli makam olan atabekü’l-asâkirliğe yükseltildi ve Sultan Çakmak’ın ölümüne kadar bu görevde kaldı. Çakmak’ın oğlu el-Melikü’l-Mansûr Osman’ın kısa süren saltanatı döneminde memlüklerin çıkardığı isyan neticesinde sultan ilân edildi (Rebîülevvel 857 / Mart 1453).